De kracht van pauzeren

De kracht van pauzeren
Ik- en velen met mij – ben een visueel denker. Denken in beelden helpt me niet alleen om iets te begrijpen, maar ook écht te doorgronden en te voelen. Daarom gebruik ik vaak beeldspraak in mijn coachingsgesprekken. Niet alleen omdat het helder maakt, maar ook omdat het raakt.

Laatst sprak ik een vrouw die al een indrukwekkende reis had afgelegd op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. Ze had álles gelezen, talloze workshops gevolgd en flink aan zichzelf gewerkt. Maar de laatste tijd voelde ze zich… stilstaand. En dat maakte haar onrustig.

“Ik heb een doel,” zei ze. “Een drive. Ik wil er komen.”
“Er?” vroeg ik. “Waar is dat precies?” 
Ze zuchtte. “Nou… dat ik het allemaal snap. Dat ik compleet ben. Heel. Dat ik niet meer hoef terug te komen.”

Ik keek haar een tijdje aan. “Dat is een prachtig streven,” zei ik. “Maar misschien missen we soms de essentie… en vergeten we waar het in het leven écht om draait.”

“Picknickplaatsen.”

Ze trok haar wenkbrauwen op. Verbaasd. En nieuwsgierig. 

Picknickplaatsen als metafoor
“In onze reis van persoonlijke groei streven we vaak naar méér: meer inzicht, meer rust, meer grip. Maar in dat streven vergeten we vaak dat de mooiste momenten niet altijd in het einddoel zitten, maar onderweg.

De picknickplaatsen – die kleine stops waarin we rust nemen, om ons heen kijken, genieten van het uitzicht, even niets moeten – dát zijn vaak de momenten waarin we het meeste ontvangen.

Inzichten. Ademruimte. Geluksmomenten. Of de ontmoeting met iemand die ons precies dát geeft wat we op dat moment nodig hebben.”

Ik keek haar aan en vroeg:
“Wat heb jij vandaag ontvangen?”

Haar ogen werden zachter. “Hoop,” zei ze. “Dat ik niet alleen maar hoef te streven, maar ook mag zijn. En dat geeft me rust. En ruimte.”

Stilstand is geen stilstand
We denken vaak dat stilstaan gelijkstaat aan opgeven. Maar dat is niet waar. Pauzeren is niet stoppen. Het is verwerken, integreren, ademhalen.

Bivakkeren op een picknickplek is een actief onderdeel van je reis. Een bewust gekozen rustpunt waar de tijd neemt om écht te luisteren naar jezelf. 

Soms is het een korte stop. Voor een kop koffie of een moment stilte. En soms zetten we ons tentje op voor een langere periode. Niet omdat we stilvallen, maar omdat we groeien. Van  binnenuit.

De waarde van vertragen
In een wereld waarin we continue worden aangemoedigd om door te gaan – sneller, beter, verder – is pauzeren een daad van moed. Het is zeggen: “Ik ben genoeg. Nu, hier.”
En juist vanuit die plek ontstaat vaak de meest duurzame groei.

En jij?
Sta jij op een kruispunt? Ben je onderweg, of voel je juist dat het tijd is om even stil te staan?

In beide gevallen reis ik graag met je mee. Als coach. Als gesprekspartner. Of gewoon als medereiziger.

Laat me weten wat jij vandaag hebt ontvangen. En als je voelt dat je een picknickplek verdient, stuur me een bericht. Je bent van harte welkom.