Waarom niks doen belangrijk is voor je mentale rust (en hoe je het leert)
Niks doen is niet lui. Het is een krachtig moment van herstel, verwerking en zelfzorg. Toch voelen veel mensen zich schuldig als ze even niks doen. Maar wat als ik je vertel dat juist niks doen essentieel is voor je mentale rust?
Mijn moment van niets
Het is zeven uur ’s avonds.
Ik lig in mijn favoriete plekje in de tuin: de hangmat.
Precies zo dat de laatste zonnestralen nog mijn gezicht strelen.
De wereld draait door, maar ik… ik doe even helemaal niets.
Luieren
Voor velen triggert dat meteen een schuldgevoel.
Want niks doen is voor luilakken, uitstellers, mensen zonder discipline… toch?
Het oude stemmetje in mijn hoofd
Zo ben ik niet opgevoed. In mijn familie kenden we geen luiwammesen.
Het motto was: handen uit de mouwen, nuttig zijn, aanpakken.
Ik hoor het mijn ouders nog zeggen: “Er is altijd wel iets te doen”.
Dat stemmetje heeft lang in mijn hoofd gewoond. Tot ik ontdekte wat luieren écht is.
Waarom niks doen juist wél nuttig is
Niks doen is allesbehalve tijdverspilling. Het is noodzakelijk. Even niks doen betekent:
√ terugkeren naar jezelf
√ je hoofd tot rust laten komen
√ je lichaam voelen en ontspannen
√ je zenuwstelsel kalmeren
√ nieuwe inzichten laten ontstaan
Maar écht niks doen betekent ook écht niks doen. Geen telefoon, boek, podcast of muziek. Alleen jij, je ademhaling en je omgeving.
Wat er gebeurt als je niets doet
Liggend in mijn hangmat kijk ik naar de was die wappert aan de lijn.
Ik hoor de vogels fluiten, zie het groene gras, ruik de bloeiende jasmijn.
En ik voel… rust. Geen afleiding. Geen input. Alleen zijn.
Het is niet leeg, maar juist vol. Vol leven. Vol aanwezigheid.
De helende kracht van niks doen
In onze wereld staan we bijna continue aan.
Uit staan is daarom misschien wel het meest rebelse én liefdevolle wat je voor jezelf kunt doen. Het is het tegengif voor stress, het voedt je zenuwstelsel en geeft ruimte voor nieuwe ideeën.
Inmiddels hoor ik dat oude stemmetje nauwelijks nog. Ik weet dat niks doen geen tijdverspilling is, maar een investering in mijn welzijn.
Jouw uitnodiging om even te zijn
Dus, kun jij het ook? Gewoon even zijn? Of fluistert dat stemmetje nog dat je iets moet doen?
Laat dit blog jouw uitnodiging zijn: Geef jezelf toestemming om even niets te hoeven. Je bent het waard – ook als je niets doet.
Wil jij leren vertragen zonder schuldgevoel? In mijn sessies nodig ik je uit om weer écht te landen in jezelf. Kijk rustig eens rond op mijn website of stuur me een berichtje. Je hoeft het niet alleen te doen.
