Waarom zit dat kritische stemmetje altijd in mijn hoofd?
Waarom dat kritische stemmetje in je hoofd zit én hoe je leert luisteren naar de zachte, oordeelloze waarnemer in jezelf.
Herken je dit?
Dat er een stemmetje in je hoofd zit dat altijd iets vindt. Iets dat je doet, laat, voelt, denkt. Een stem die je streng toespreekt, je wijst op wat je niet goed deed, op wat beter moet. Die jou vergelijkt met anderen. Die altijd net iets te dichtbij komt en raakt waar het pijn doet.
Veel van mijn klanten vertellen me over dat stemmetje. Het is er altijd. Op de achtergrond. Soms luid, soms fluisterend. Maar het beïnvloedt hun keuzes, hun energie, hun zelfbeeld. Ze voelen zich moe, opgejaagd, onzeker of zelfs verlamd. Alsof ze zichzelf constant moeten bewijzen. Alsof ze nooit genoeg zijn.
Dat stemmetje noemen we vaak de innerlijke criticus.
Wat is die innerlijke criticus eigenlijk?
Die stem is ontstaan met een reden. Meestal in onze kindertijd, als overlevingsstrategie. Misschien kreeg je alleen aandacht als je iets goed deed. Of voelde je je afgewezen als je fouten maakte. Misschien was er veel chaos, druk of oordeel in je omgeving – en werd jij de perfectionist, de helper, de stilte… om veilig te blijven.
Die kritische stem helpt je om te overleven. Maar niet om te leven.
En wat als je die stem niet bent?
Een van de meest bevrijdende inzichten die ik zelf en mijn cliënten keer op keer ervaren is; jij bént die stem niet. Jij hebt die stem. En dat maakt alles anders.
Er is iets in jou dat die stem kan waarnemen. Een plek die niet oordeelt, die kijkt met zachtheid en nieuwsgierigheid. Een waarnemer. Dat is geen zweverig idee, maar een heel concreet aspect van ons bewustzijn.
Als je leert om vanuit die waarnemer naar jezelf te kijken, ontstaat er ruimte. Je hoeft niet meer automatisch mee te gaan in wat dat stemmetje zegt. Je leert voelen wat waar is en wat een oud verhaal is dat jou klein houdt.
Hoe adem je jezelf terug naar rust?
In mijn sessies werk ik veel met adem. Niet oppervlakkig – maar diep, afgestemd op jouw systeem. Via ademwerk kom je bij het lichaam, bij dat wat gevoeld wil worden. Je zakt letterlijk uit je hoofd in je lijf.
De adem helpt je om stil te staan. Om dat stemmetje op te merken. En – misschien wel voor het eerst – te kiezen of je ernaar luistert of niet.
Wat kun je doen als dit herkenbaar is?
- Let eens op wanneer die stem actief wordt. Wat triggert het?
- Schrijf eens op wat de stem zegt. En wie je dat eerder hebt horen zeggen.
- Adem bewust. Leg je hand op je hart en adem rustig in en uit. Alleen dat al helpt je om de waarnemer in jezelf te activeren.
- Herhaal zachtjes tegen jezelf: “Ik bén niet die stem. Ik bén degene die waarneemt.”
